Aina melopong besar.
" I knew it Ju.. Kau dengan dia mesti ada apa-apa ni? Kan.....,"
Aina cuba menduga. Juliana menggeleng.
" Kau ingat.. asal member baik je, mesti kena kahwin ke? Apa la kamu ni Na...," perli Juliana.
" eleh... aku pun nak tengok jugak, sejauh mana kamu berpegang pada kata-katamu itu....,"
" Ni kenapa ayat skema?," Juliana ketawa.
" Kau cakap kamu-kamu... aku pun kamu-kamu la...," Aina menjeling. Perli-perli aku pulak!
" Eh.... Ju.. tuuuu........," muncung mulut Aina.
" Wah... makin kacak dan bergaya!," tambahnya lagi.
" Apalagi Ju? dah cukup pakej.....," Aina mencuba lagi.
Namun hampa... Juliana sekadar menayang muka toya. Hampeh punya kawan la kau ni Ju...
" Ehem!!!!,"
Aina berdehem apabila Aiman melintasi meja mereka.
" What a pleasent suprise.... Aina kan?," Aina gila teruja.
" Wah...bagus la pak Imam... kau ingat nama aku. Ingatkan...kau cam Ju je....," mata Aina melirik pada Juliana. Juliana tayang muka kayu. Malas nak layan.
" Aku ingat semua la..... dah makan ke?," soal Aiman apabila melihat dua pinggan yang dah licin. Memang kuat makan betul la minah-minah ni....
" Dah! Lapar sangat....," Aina tersengih.
" Perut kau pun sama macam perut Ju ek? Fikir makan je....,"
" Sibuklah kau ni... pergi makanlah," Juliana bersuara tiba-tiba.
" Ok la cik Aina... kita jumpa lain hari ye. Orang dah halau.... Chow".
" Kau suruh dia pergi.. bukan sebab dia kan...," Juliana diam! Memang pun... tapi sebab orang yang muncul tiba-tiba kat sebelah dia tu.
Share this novel