Zara : Syafik! Aku benci kau. Kau dah hancurkan hati kakak aku. Sebab kau, kakak aku merana. Apahal kau lebih percaya dengan perempuan tak cukup kain tu, hah? Dah lah tak cukup kain, gedik pulak tu. Iiiiii... Aku benci kau.
Syafik : Ara... Syafik minta maaf sangat-sangat. Tolong maafkan Syafik. Syafik tak tahu pun yang sebenarnya si Fathini ni yang penipu. Tolonglah maafkan Syafik...
Iza : Apa lagi yang kau nak ha, Syazarul? Nak hancurkan hidup aku lagi? Kau dengan kawan rapat kau hingga ke jannah tu same je lah. Dan satu lagi, aku nak kau bagitahu kawan rapat kau tu yang kakak aku tu dah ada pengganti yang lebih baik daripada dia.
Fathini : Hahaha, Syafik... Syafik... mudahnya kau ditipu. Macam petik jari jer dah dapat. Dan kau, Ara. Kalau aku tak dapat Syafik, aku pun akan pastikan yang kau pun tak dapat dia. Hahahahaha...
Farhana : Akak! Dahlah tu. Tolonglah berhenti daripada menghancurkan hidup orang. Ayah dekat rumah tu pun, akak dah lupa. Ayah sakit akak, ayah sakit. Walaupun kita tak sama ibu, tapi akak tetap kakak Ira dan ayah tetap ayah kakak. Kalau akak tak nak berhenti untuk Ira tak apa. Tapi berhentilah buat semua ni untuk ayah. Tolonglah... Ira merayu dengan akak....
Ara : STOP IT!!!!
Share this novel