Alia!Lamanya kau balik kampung!Tegur Akmal suatu ketika.Ayah aku tak sihat sebab tu aku amik cuti tu.Entah mana semangat ku untuk bekerja pun hilang.Hilang bersama ikatan yang tercipta ini Sejujurnya aku tidak mahu terikat.Namun siapalah diri ini hendak menolak takdirku.Mungkin ini memang terbaik dan mungkin juga ada hikmah di sebaliknya.
Alia!!!!!!My cute friend!!!! terus Najwa menerpa ke arah ku lantas tubuhku dipeluk erat.Huhu bosan aku tido takde sape teman kecuali si hunny bunny tu.Haha kami ketawa serentak.Bagai hilang semua kekusutan yang telah melanda dalam hidupku apabila ketawa.Selama seminggu di kampung aku hanya menurut sahaja apa yang disuruh emakku.Seperti patung yang hanya menurut arahan.
Kau ni ade masalah ke? ujar Najwa sambil memegang tanganku.Eh ade cincin berlian!ujar Najwa teruja.Aku menutup mulutnya yang lancang bersuara kuat.
Senyap sikit wei.Kau kata kau balik sebab abah kau sakit.Aku menarik tangan Najwa ke pintu balakang restoran.
Memang aku balik..Tapi abah aku nak sangat aku kahwin dengan dak kat kampung tu.Aku tak sampai hati nak tolak dengan keadaan abah aku yang sakit tu nak jalan pun kena pimpin kanan kiri.Abah kau sakit apa?Blood preasure...strok.Aku mulai menangis apabila mengenang nasib diri ku.Ya Allah aku tak kuat untuk menghadapi dugaan ini.Memang aku akui..aku tiada mencintai sesiapa namun entah mengapa aku sering merasakan degupan jantungku seakan lain.Bagai ada iramanya.Solat istikharah aku hanya aku temui lelaki yang wajahnya samar-sahaja.
Share this novel