Puan Aira pelik melihat diari yang terletak kemas di atas meja makan.
Dicapai lalu dibuka.
Ya ALLAH, Nasuha anakku. Fara yang aniaya kerana harta. Air mata mulai
jatuh. Maafkan mak Nasuha. Yang Zifarah pun satu. Letak bukti dekat tempat
terbuka. Nampak sangat bodoh.
“Yang awak bengap sangat pergi malam buat apa?” hai Nasuha ni. Aku bawa pun syukur la. Paling-paling pun, ciumlah pipi aku ini. Rungut hati Aziq.
“Kenapa pandang-pandang?”
“Nak cium pipi” katanya selamba. Pergh, aku rasa macam nak terajang je
mamat sorang ni.
“I’m not the same Nasuha Aziq” itu jawapanku.
“Lupalah sayang” hai, mamat ni. Lupa pula. Kita belum halal jangan
buat-buat lupa.
“Nampaknya, kita kena stay hotel malam ni. Kita stay Concorde.” Ikut jelah.
Nasib baik bilik lain. Adakah aku rindukan dia?ah, gila kau Nasuha .
Aku rindukan dia . Zarith sengih. Balik ni aku nak lamar dia.
“Abah” sayu hatiku melihat abah terlantar.
“Abah, Nasuha tak buat. Bukan Nasuha yang bankrapkan abah. Akak yang buat”menangis aku bercakap.
Tangan abah bergerak tanda abah sedar daripada tidur.
“Nasuha !” aku peluk abah.Zarith hanya tengok.
“Nasuha tak buat bah.” Abah angguk.
“Abah tahu Nasuha ”
“Tuan” panggil Aziq. Abah terkejut.
“Aziq, pak cik minta maaf kerana pak cik yang minta Zarith tinggalkan Nasuha ”
apa maksud abah?
“Nasuha ” suara emak. Aku paling lalu berlari peluk emak.
Share this novel