BAB 7
Kisah tentang seorang Zaimi yang Rebel
Aku ada sorang kawan ni memang betul punya kaki rebel tegar dekat sekolah. Habis SPM punyalah rebel taknak ikut jejak langkah orang lain, dia decide taknak sambung belajar dan terus nak kerja. Tapi, kau tahulah kaki rebel ni mana boleh pergi
jauh sangat kalau kurang ilmu.
Setelah diberhentikan kerja sebab rebel benda-benda merepek seperti "Kenapa aku kena angkat barang banyak banyak? Cina ni memang nak buli aku" sedangkan
tugas dia "Pengangkat Barang Stor", "Babi penat sial jaga jaga kaunter tiket ni. Seksa aku betul bos india ni" tapi nak gaji hours banyak dan "Kita ni orang Melayu Islam, kalau manager tak bagi kita pergi solat, aku memang betul punya mengamuk. Aku ada hak!" tapi tak pernah pun sekali solat, dia mengambil keputusan untuk berhenti dan
start bisnes Burger. Ada la dalam 3 bulan, baru aku ada peluang lepak gerai burger dia.
"Best niaga burger?" tanya aku.
"Best nak mampos. Aku rasa bebas!" cakap Zaimi sambil sapu peluh dengan
tuala Goodmorning.
"Apa yang bebasnya?" sambil kunyah burger belanja.
"Kau tahulah jiwa aku ni macam mana kan. Rebel kuat. Aku mana suka orang
arah arah aku buat kerja,"
"Kiranya bila kau meniaga burger ni, kau takde terima arahan siapa-siapa la? Kau bebas buat apa yang kau nak buat? Macam tu?"
"Tepat sekali! Dan aku rasa, inilah satu-satunya kerja yang aku takde nak kena dengar arahan siapa-siapa!" ujar Zaimi, yakin campur angkuh seolah dia dah buat keputusan paling betul. Aku iyakan je. Sebab dia dah rasuah aku burger ayam double cheese, takkan nak betah dia pulak kan?
"Bang! Bagi saya Burger Ayam Special satu, mayo lebih extra cheese bang, sayur
taknak tau,"
"Orait siap!" ujar Zaimi sambil bangun untuk start masak burger.
Entah apsal aku rasa moment lepas ni sangat ironi...dan kelakar.
"Bang, kan saya dah kata tadi sayur saya taknak,"
"Oh, sorry sorry" kalih sayur
"Mayo lebih,"
"Orait," tuang mayo
"Lagi,"
"Ok," tuang lagi mayo.
Aku dah gelak macam orang gila.
Share this novel