BAB 1

Humor Completed 13998

Dari sudut pandangan Bella

Hai. Nama aku Nurnabila Binti Radzi . Nama bapa aku Radzi Bin Kamarol.
Kawan-kawan dia selalu panggil dia Pak Radzi. Nama mak aku pula Pionah
binti Johari. Kau kena eja betul-betul PIONAH bukan Fiona macam tajuk lagu 4U2C tu. Mak aku ni lain sikit dari mak orang lain. Nak tau kenapa?
Mak aku hijau. Bukan hijau sebab dia selalu pakai baju hijau ke ape.
Tapi sebab kulit dia hijau.

Aku pun tak tau kenapa dengan mak aku tu? Nak cakap yang Atuk Joe ( nama
panggilan atuk aku) aku tu ada bela toyol dulu tak jugak. Pelik aku.
Nenek aku iaitu mak kepada mak aku tu normal je aku tengok.

" Kenapa mak hijau, abah? "

Soalan yang selalu aku tanya kat abah. Selalunya abah tak akan jawab lah
soalan aku ni. Memang tak lah orang tua tu nak jawab. Biasanya orang tua
tu akan melarikan diri ke dapur. Kononnya nak minum kopi. Pernah sekali
aku tanya abah soalan yang sama. Tau tak apa yang jadi?

" Kenapa mak hijau, abah? "

" Mimi, mimi, mimi... " kata abah dengan intonasi yang macam aku pernah
dengar je.

" Err, abah. Kenapa Mimi rasa suara abah macam lain je? Abah sakit ke? "
Sebenarnya aku tau abah tengah tiru gaya watak Datuk dalam drama yang
malam-malam dia dengan mak selalu tengok tu. Saje je aku nak loyar buruk
dengan orang tua ni. Ngomel ku dalam hati.

" Tak, abah sihat nak. Mimi boleh tak tolong abah buatkan kopi. Abah
haus ni. "

" Abah ni, asal Mimi tanya pasal mak je abah nak minum kopi lah, itu
lah, inilah. Abahhh. Bagitau lah kat Mimi abah.... kenapa mak hijau
abah?? " Aku tak dapat nak tahan air mata aku lagi. Aku sedih. Aku
sedih sebab mak aku hijau. Aku sedih sebab tak ada satu pun orang
bagitau aku kenapa mak boleh jadi macam tu.

" Ahhhh, kau diamlah anak derhaka! Aku nak masak kopi ni! " Bukan kali
pertama abah tengking aku macam ni. Ape salah aku? Aku cuma nak tau
kenapa mak boleh jadi hijau. Itu je.

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience