Pov Arfan
"Bos ,ada orang datang". Kata assistentku.
"Siapa?". Tanyaku . "Hai syg". Kata Syira.
Aku mendengus kasar kerana melihatnya.
"Tapi puan tak boleh masuk ". Kata Assistentku.
"Kau sapa nak halang aku ,aku bakal isteri dia la ". Kata Syira. "but my assistent said is true Syira". Kataku. "Sorry i buzy ,Syira u boleh balik ,i banyak kerja". "Ala baby tak suka ke i datang sampai hati ". Kata Syira.
"Tapi u tak boleh datang suka hati macam ni ,i buzy u kena paham". Kataku ."seriously kenapa u ni ,i call u tak angkat and u layan i macam ni , i miss you babe". Kata Syira .
Aku merasa rimas kerana kehadirannya.
"Dah lah Syira pergi balik ,u tak nampak ke i buzy". Kataku . "Why you being like this ,are you okay babe". Kata Syira . "I okay je , i buzy sorry". Kataku . "Baiklah u ,i pergi dulu ,love you ". Kata Syira.
Aku menghembus kan nafas lega apabila melihat Syira pergi. Entah mengapa aku merasa kosong sekarang apabila bersama Syira . "Aku dah mula sukakan Aisya ke ?tak mungkin aku sukakan dia ".Soalku di hati
Pov Aisya
Drrtttttt". Bunyi phoneku berbunyi . ",Alahai siapa pulak yang call ,nk makan pun tak senang ish". Kataku . Aku melihat nama di skrin telefon ku lalu mengangkat.
"Ha Sofea , are you okay?". Tanyaku . "Aisya where are you?". Tanya Sofea. "Why aku kat rumah lah kenapa". Jawabku. "Then kenapa takde kau?,aku dah sampai rumah kau". Kata Sofea.
Denggg!. "Alamak Sofea tak tahu aku sekarang kat rumah Arfan ,mati lah aku kalau dia tahu ". Kataku . "Ha apa!".
"Sofea sekarang kau kat mana". Tanyaku balik ."Aku dalam kereta belum masuk lagi ,tak sekarang ni kenapa kau terkejut sangat?". Tanya Sofea .
"Sorry Sofea kita jumpa kat cafe nak tak ,aku bukan duduk dalam rumah ,aku duduk rumah cousin aku sekarang ni". Kataku dengan tipu. "Lah pulak okay ,kita jumpa kat cafe". Kata Sofea.
"Wait". Kata Sofea. "Apa ,kau dah pergi ke?". Tanyaku risau. "Your mom see me ,kejap aku nak jumpa dia bye". Kata Sofea . "Eh sofea wait jangan tutup call".
"Alamak habis la aku kalau ibu cakap aku sekarang duduk di rumah Arfan ".
Aku segera menyiapkan diri dan menghidupkan enjin kereta . Namun kedengaran bunyi phone ku ,aku melihat nama di skrin ."alamak ibu mati lah aku ".
Lalu aku mengangkat. "Assalamualaikum ibu". Kataku "ha Aisya ,kawan kamu datang tapi kamu cakap nak jumpa dia kat cafe kenapa kamu tak cakap kat dia datang rumah kamu? kesian Sofea datang sini ".
Kata ibuku.
"Sorry tau ibu ,Aisya ada kat cafe ,alang alang tu boleh saya jumpa Sofea kat sana". Kataku tipu. "Ouh okay baiklah Aisya ,Sofea otw jumpa kamu ". Kata ibuku. Lalu aku menutup panggilan .
Lalu aku sampai di cafe dan melihat Sofea menungguku. "Ha Sofea sorrry tau ,aku lewat ,jem tadi ". Kataku . "Ha its okay, Aisya kenapa ibu kau cakap ,kau duduk kat rumah kau? Aku tak paham ,kau cakap duduk kat rumah cousin kau?". Tanya Sofea.
Aku menggaru kan kepalaku sambil berkata
"Ehh takk , maksud ibu ,rumah aku tu rumah cousin ,ha macam tu hehe". Kataku tipu. "Lah macam tu pulak ha jom makan, aku nak bagitahu kat kau macam mana hal tadi". Kata Sofea.
Aku meluangkan masa mendengar Sofea bercakap tentang hal tadi . Aku melihat Sofea menangis lalu aku memeluk Sofea dengan erat."i know that pain , its very hard to move on you know ,but nevermind you have me Sofea ,i always there for you ". Kataku . "Thankyou Aisya ,i love you". Kata Sofea .Ingin sekali aku memberitahu apa yang terjadi terhadap aku dan Arfan kepada Sofea ."its very hard".
Setelah lama sehingga malam aku bersama Sofea .Aku meluangkan masa bersamanya agar Sofea merasa lebih baik dan tidak sedih terhadap tunangnya yang jahat itu .Aku masih lagi merasa Sakit namun untuk Sofea aku sanggup berbuat apa saja .Sofea orang yang baik , she's the reason why i need to go strong.
Aku balik dari rumah Arfan untuk rehat.
Lalu sampai di rumah ,aku keluar dari kereta dan mengetuk pintu sebelum masuk ke rumah . "Assalamualaikum". Kataku.
Aku masuk ke dalam rumah dan terkejut melihat Arfan menyandar di pintu .
"Terkejut saya !". Kataku. Lalu Arfan duduk di atas Sofa melihat aku dengan tatapan marah . "Kau pergi mana sampai malam baru nak balik ,aku dah cakap kau jangan keluar ,kau sakit lagi". Kata Arfan .
"Saya pergi jumpa Sofea". Kataku ringkas.
Tanpa menghiraukannya aku lalu berjalan namun Arfan memegang tanganku untuk berhenti. "Aisya cakap dengan aku kau pergi mana?". "Kan saya dah cakap saya pergi jumpa Sofea ,saya tak pergi mana mana pun ". Ktaku.
"Kau tak dengar apa yang aku cakap ,kau keluar jugak". Kata Arfan . Aku menahan amarahku apabila Arfan berkata. "Dah lah Arfan saya tak nak gaduh dengan awak ,masing masing hal sendiri lah Arfan". Kataku .
"Dan awak nak tahu ,awak dah cakap kat saya yang awak tak nak bagi orang lain tahu tentang perkahwinan kita ,yes i did that". Kataku . "What do you mean Aisya ?, I tould you not going out because you're sick ".
"Saya tak merepek saya dah laksanakan permintaan awak". Kataku dingin . "What's wrong with you Aisya?". Tanya Arfan .
"Kenapa awak nak tanya saya pergi mana , and kalau awak nak tahu Sofea nak jumpa saya tapi saya takde kat rumah ibu ,saya duduk di rumah awak ,kalau Sofea tahu ,saya sekarang duduk di rumah awak ,awak mesti marah kalau Sofea tahu kita kahwin! , Dah jelas !". Kataku dengan marah.
"What do you mean Aisya?". Tanya Arfan bingung. "Then awak dah lupa ke apa yang awak cakap , awak tak nak semua orang tahu yang kita kahwin kan ,yes i did your wish". Kataku . Aku menghembus nafas berat . "And one more Arfan". Aku membalikkan badan ku .
"If you dont want me ,then tinggalkan lah saya ". "I know you love Syira". Kataku lemah . Lalu aku meninggalkannya .
Pov Arfan
"If you dont want me ,then tinggalkan lah saya ". "I know you love Syira". Lalu Aisya berjalan meninggalkanku.
Aku terdiam mendengar kata Aisya . "I'm so sorry Aisya ,i didn't mean to hurt you so much". Kataku .
Aku mendail nombor Syira . "Syira i want to meet you". Kataku . "Okay babe ,tak sabar nak jumpa u". Kata Syira .
Sampai di bar aku mencari keberadaan Syira namun tidak ada . Lalu aku pergi ke tandas untuk membasuh tangan namun aku mendengar desahan suara pasangan sedang... "You know"....
Lalu aku membuka pintu ,dan melihat Syira dan lelaki lain sedang berseronok . Lalu aku meninggalkan mereka . Aku mendengar Syira memanggil namaku . Namun aku tidak menghiraukannya.
"Sayang, i'm so sorry jantan tu kacau i and..". Aku memotong percakapan Syira lalu berkata . "Bagus jugak kau buat macam tu ,aku memang nak putus dengan kau ,aku tak nak ada pape dah dengan kau "."And aku datang sini sebab nak cakap yang aku putus dengan kau". Kataku
"Kenapa dengan u ni ,kan i dah cakap jantan tu kacau i ,look i'm so sorry". Kata Syira sambil memegang tanganku .
"Aku dah cakap aku putus dengan kau dan aku ada isteri ". Kataku . "You what Arfan!".
"Yes i am ,aku ada isteri so what?". Kataku.
"What do you mean you have a wife?". Tanya Syira. "Do i need to tell you again ,aku dah ada isteri ,so kau tak payah kacau aku lagi paham".kataku . "Siapa isteri u, orang gaji tu ke ,atau orang gaji tu simpanan awak?". Tanya Syira. "Jaga mulut kau ,and she's not orang gaji ,she's my wife and kau jangan kacau hidup aku lagi". Kataku lalu meninggalkanya.
"Orang jijik tu isteri u , i can be better than she is ". Kata Syira . Aku menoleh ke arah Syira . "Kau cakap dengan cermin Syira ,sejijik aku ,aku takkan buat dekat anak dara orang ,lain macam kau jijik melalak dengan jantan lain and you better shut up for talking shit about my wife ". Kataku dengan tersenyum lalu pergi meninggalkannya.
"Macam mana aku nak mintak maaf kepada Aisya". Aku bergumam dalam hati. Aku merasa bersalah kepadanya. Setelah sampai di rumah ,lalu aku berniat untuk pergi ke bilik Aisya tanpa menganggunya yang sedang tidur.
Aku melihat Aisya sedang tertidur pulas lalu aku menyelimuti badannya. "You're so pretty Aisya". Kataku . Tanpa aba aba aku mendekati Aisya lalu mencium dahinya.
"I'm very sorry Aisya".
xxx
Share this novel