Bab 12 Pertolongan

Thriller Completed 837

Mana semua orang ni. Senyap je rumah dah pukul berapa ni ah?! Pukul11 dah hmm awal lagi. Adoi boringnya apa nak buat ni.
Malas nak mandi.
Malas nak makan.
Semua malas.
Hmmm ah! Jalan2 lah kat kebun best juga ni.

"Nina ohh Nina mana kau ah"
"Ishh kau nak apa sibuk jela"
"Kau pergi mana tadi apahal tangan kau ada pisau tu"
"Aku tengah intai kat kebun tu ah macam ada orang je"
"Alah lantak lah yang sibuk pasal orang lain dah kenapa ish kau ni"
"Tapi Wana orang tu aku tengok dia asyik gali tanah je dari tadi tak akan tak siap dari subuh tadi".
"Hai! Kau intai orang tu dari subuh ke kau tak solat ke?"
"Hurm eh jom lah ikut aku"
"Ah yela yela kau ni makcik bawang betul la"

"Waannaaaa marri ssiinnnii aaaa"
Kenapa aku rasa bulu kecik2 aku semua tegak je ni. Seram sejuk je kenapa ni.

"Eh Nina kau dengar tak ada orang panggil aku tadi?"
"Panggil? Tak dengar pun"

Aku ikut je langkah Nina masuk ke kebun. Sesampai nya kami aku tak nampak apa2 pun tengok tanah elok je kebun tetap semak juga.

"Eh Nina mana orang yang kau cakap kan tu? Tak ada pun elok je tanah aku tengok."
"Eh kau ni kejap lah depan sini lagi. Ah ah tu ah!"
"Ah ah tu ah ?!! Mana ?! Pokok pisang adalah"
"Kau ni Wana buta ke apa. Tak akan kau tak nampak orang tu dengan cangkul korek tanah tu"
"Aku tak nampak apa2 pun. Kau pun aku tak nampak"
"Aku? Aku ? Kau tak akan nampak pun aku kan kau juga."
"Apa kau cakap ni aku tak paham la."
"Tak paham tak apa. Eh kau tengok orang tu pandang kita la. Kau lah ni tanya macam2 kan dah kantoi."
"Mana? dia pandang kita ke?"

"Wwerttyuo....aaddfgjk...zzccbbnn...qweerr"

Suara siapa tu?
Cakap apa tu?
Bahasa apa tu?
Aku tak paham lah.
Kenapa aku sorang je yang dengar.

"Nina kau dengar tak suara tadi?"
Senyap...
"Nina oh Nina. Mana kau ni?! Adoi kenapa kau tinggalkan aku sorang ah"

"Wwerttyuo....asdfghjjj....aszxxcffff..."
"Siapa kau ah? Apa kau nak? Kenapa kau ada kat sini?"

"Waannaaaa.. tolll...onngg.. aaa,..kkuu.."
"Tolong kau?! Tolong apa?!"
"Tooo...ll...oongg.. koooo...rreeekk..ttaaa...nnaaahhh.."
"Korek tanah?" Tapi kenapa?" Dan siapa kau yang aku kena tolong ni?!"
"Kkaauu..aakkkaaann..tauu.."

Aku tolong lah korekkan tanah yang dia maksudkan tak lah dalam sangat.
Tapi....
Eh bau apa ni? Busuknya.
Eeee weekkk weekkk.. adoi aku pulak yang nak muntah.. eh apa yang keras ni. Apa ni. Ah? Apa ni? Macam? Tak kan lah?!
Arrrhhhhgggg!!!! TOLONG TOLONG!! Macam mana boleh ada rangka mayat ni!!

TOLONG!! Umi!! Tok!! Tolong!!!

"Adik!! Kenapa ni?! Kenapa kotor2 ni?! Adik dari mana ni?!! Ya Allah!"
"Umi! Tok! Ada mayat kat kebun sana!"
"Ah! Mayat??" Serantak umi dan tok bersuara.
"Jom jom kita ke sana!"

Sesampai di kebun aku tunjukkan pada mereka tempat di mana mayat tu berada. Baunya masih busuk seperti ketika aku korek. Tapi aku pelik kenapa Nina hilang macam tu aje dan kenapa aku je dengar suara2 pelik.

"Busuknya bau macam baru lagi je ni"
"Umi call polis suruh dia siasat. Kita jangan buat apa2. Adik macam mana adik boleh jumpa mayat ni?"
"Nina yang bagitahu cakap ada orang cangkul tanah dari subuh tadi. Lepastu adik dengar orang minta tolong adik tolong lah."
"Nina? Siapa Nina? Umi tengok adik sorang je"

Tetiba Nina muncul tetapi.... Umi dan Tok... Macam tak percaya..
"Nina kawan adik yang kat bandar tu. Ni ada kat sebelah adik ni ah. Eh kau salam lah mak aku dengan tok aku tu."
Umi dan tok pandang aku lain macam je. Aku ada buat salah ke? Aku cuma tolong orang je. Hmmm

"Ah tak apa lah dik jom kita balik, hari dah nak senja ni."
"Habis tu mayat ni?"
"Tak apa tok tengokan sementara tunggu polis sampai."
"Umi adik nak tanya boleh tak?"
"Kenapa adik?"
"Kenapa tok dengan umi macam tak percaya cakap adik je. Tengok adik macam orang buat salah besar je. Kenapa ek?"
"Hmmm susah umi nak terangkan. Tak apa lah dik suatu hari nanti adik akan tahu juga. Dan masa tu adik mesti rasa menyesal."
"Menyesal sebab apa ye?"
"Hmm umi tak boleh bagitahu sekarang, takut adik tak boleh terima."
"Terima apa?"
"Hmm tak apa lah, adik tak payah pikir ok. Adik pergi bilik air terus mandi nanti umi bawakan tuala."
"Hmm okay lah"

Hmmm tak paham aku kejap kata menyesal kejap kata tak boleh terima. Yang sebenarnya apa yang terjadi kat diri aku ni. Aku rasa dah lain sangat dah. Bukan macam diri aku je.
Aku terlalu pelik kenapa umi dengan tok macam tak percayakan aku ye. Yang si Nina ni pulak hilang entah ke mana. Hurrmm

Cuma aku dengar bisikan.. Wana jangan jadi seperti Nina ...

"Siapa tu ?!"
Senyap .... Sepi.... Diam ....
"Siapa tunjukkan diri kau lah kalau kau berani!"

"Wanaaaa..."
"Siapa kau ?!!! Cakap lah!!"

"Wana oh Wana kesian kau...hahaha"
"Arrrhhhhgggg Pergi dari aku jangan dekat aku !!"
"HAHAHAHA"

Arrrhhhhgggg rrrAaahhh
PERGI !! PERGI !!

"Adik adik ! Kenapa jerit2 ni ?! Buka pintu bilik air dik. Kenapa dik?!"
"Pergi jangan kacau aku lah !!"
"Adik ni umi dik mak adik. Buka pintu ni. Ya Allah adik kenapa ni dik?"
"Jangan kacau aku lah!! Tak paham ke?!"

Aku jadi balik mengamuk. Kenapa aku rasa tertekan sangat. Aku tak suka diri aku macam. Tolong lah paham aku.

Akhirnya umi berjaya juga buka pintu bilik air dan umi terus cucuk jarum ubat kat aku dan lepas tu aku dah tak ingat apa2.

lambat update sebab idea losstt mengingati kisah lama...

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience