Air mata segara ditahan daripada bercucuran dengan deras lagi.Saya sanggup Faizal sebab saya tahu pilihan saya tepat.Ya Allah berilah hamba kekuatan padaku doa Lia dalam hati.

Kalau macam itu tak apalah saya akan cuba, tapi saya nak tegaskan yang saya sayangkan awak dan susah untuk saya berpaling arah,dan saya akan tetap menunggu awak sehingga hati awak terbuka untuk saya.Tapi kenapa awak menangis, adakah awak menyesal.Perli Faizal,sememangnya dia tahu bahawa Lia juga menyintainya namun

Luka lamanya masih lagi berparut.

Lia hanya menggelengkan kepala.Sebenarnya saya menagis sebab saya gembira, saya tak tahu dari mana saya dapat kekuatan untuk beritahu awak semua ini.Saya tak tahu dari mana saya mendapat keikhlasan untuk menyatukan awak dengan Linda.

Tapi apa yang saya nampak ialah keiklasan dan kelukaan.Lia adakah awak terluka?

Tak Faizal saya tak terluka malah saya gembira, kawan saya ada kata bahawa hadiah yang paling ikhlas ialah apabila kita memberi barang yang kita paling sayang dan hari ini saya nak beri awak cincin kesayangan saya, ini adalah barang yang paling saya sayang.

Awak ambillah ini tanda yang kita pernah berkawan.Cincin yang tersarung di jari manisnya dikeluarkan dan diletakkan di atas tapak tangan Faizal.

Lia, saya tak ada apa-apa untuk beri lepada awak, tapi secara tak sedar saya telah memberi hati saya kepada awak.Lia awak janji dengan saya yang awak tak kan menangis lagi sehingga hari kebahagian awak tiba.

Tangisan awak umpama pisau yang menghiris hati saya, saya tak sanggup melihat awak menangis.Janji tau.oklah saya nak pergi ni. saya yakin one day kita akan jumpa lagi, take care and always remember that i always on your side.

Bayangan Faizal telah tidak kelihatan namum Lia yakin dengan apa yang dilakukan.Faizal saya doakan kebahagiaan awak.Saya tahu awak kecewa dengan sikap saya dan saya juga tahu yang awak sedang bersedih,Cuma awak tak nak tunjukkan kesedihan awak didepan saya.