“Hariri, awak ada nampak Cikgu Yasmin tak?” seorang guru lelaki yang berpakaian segak dengan kemeja biru dan tali leher tidak bercorak muncul di kantin. Hariri Aiman dan Khairul Rafiq yang sedang meneguk minuman yang dibeli menggeleng kepala.

“Kali terakhir saya nampak Cikgu Yasmin waktu ICTL tadi. Lepas tu tak nampak dah. Cikgu Zahran dah cuba cari di bilik guru?” cadang Hariri.

“Cikgu Yasmin memang tak ada di dalam bilik guru sepanjang hari. Cikgu dah cuba hubungi Cikgu Yasmin berkali-kali tetapi tak dapat,” Zahran memeriksa telefon bimbitnya jika ada sebarang panggilan masuk atau pesanan ringkas daripada Yasmin.

Hariri Aiman dan Khairul Rafiq saling berpandangan sambil tersenyum. “Cikgu, tak perlulah risau macam tu sekali dengan tunang cikgu tu. Cikgu Yasmin mesti ada di mana-mana. Cikgu ada janji temu dengan Cikgu Yasmin, ya?” Khairul Rafiq sengaja mengusik. Mata kirinya dikenyitkan.

“Eh, kamu ni sibuk saja urusan orang dewasa,” Zahran tertawa. “Hurm. Hari ni cikgu dah janji nak jumpa keluarga Cikgu Yasmin, ada urusan sedikit. Dah lambat dah pun ni,” Zahran memerhatikan jam tangannya. Waktu persekolahan sudah lama berakhir tetapi Yasmin masih belum muncul. “Kamu berdua pula belum balik lagi?”

“Kami stayback. Ada latihan bola petang ni,” Hariri Aiman menghabiskan minumannya. “Beginilah Cikgu Zahran, apa kata kita cuba cari di makmal? Mungkin Cikgu Yasmin masih di sana. Kebetulan kami pun dah selesai solat Zohor, boleh tolong cikgu carikan Cikgu Yasmin.”

“Bagus juga tu. Jom,” Zahran menepuk bahu Hariri Aiman sambil melangkah ke makmal komputer sekolah. Khairul Rafiq juga turut mengekori mereka berdua.

Mereka mendapati makmal komputer itu tidak berkunci dan sepasang kasut masih lagi berada di luar makmal. Zahran menolak pintu makmal dan mendapati tiada sesiapa di dalam. Khairul Rafiq cuba mencari Cikgu Yasmin di dalam bilik pembantu makmal tetapi tidak ada. “Aneh. Kasut ada tuannya tak ada,” Zahran memandang sekeliling. Sepi.

“Cikgu, kenapa ada cahaya kuning daripada laptop ni?” Hariri Aiman kebingungan melihat laptop yang bercahaya di hadapannya itu. Zahran segera menghampiri Hariri dan menolak tetikus untuk melihat paparan pada laptop. Mereka melihat sebuah permainan komputer yang sedang bergerak secara sendiri tanpa dimainkan oleh sesiapa. Khairul Rafiq memerhatikan imej pada skrin dengan teliti. “Cikgu, bukankah itu Cikgu Yasmin?”

Ketiga-tiga mereka terkejut dengan apa yang dilihat oleh mereka terutamanya Zahran. “Tak, ini tak mungkin...” Zahran bermonolog tetapi masih mampu didengari oleh kedua-dua pelajarnya. “Apa yang tak mungkin, cikgu?” Hariri menyoal. “Macam mana Cikgu Yasmin boleh berada di dalam?” Rafiq menambah penuh cemas.

“Game ini adalah permainan yang cikgu beli daripada luar negara. Kemudian cikgu ubah suai program dalam permainan ini termasuk watak-wataknya dan bahasa yang digunakan oleh mereka. Cikgu namakannya negara Morway. Semakin lama cikgu main, cikgu rasa karakter-karakter di dalam permainan ini seolah-olah realiti. Banyak musuh yang berjaya cikgu tumpaskan, tetapi banyak juga yang tidak berjaya. Ada karakter yang baik dan jahat. Akhirnya cikgu berhenti bermain setelah mendapati permainan Morway ni semakin pelik. Cikgu tak faham bagaimana Morway boleh berada di dalam laptop Cikgu Yasmin,” panjang lebar Cikgu Zahran menerangkan. Wajahnya ternyata menunjukkan riak yang cemas dan gelisah.

“Cikgu, walaupun semua ni macam tak masuk akal, nak tak nak sekarang Cikgu Yasmin sudah terperangkap di dalam permainan Morway. Kita kena cari jalan untuk bantu Cikgu Yasmin keluar daripada situ dan kembali ke Bumi!” gesa Hariri Aiman.

“Ya Allah, apa aku dah buat ni?” Zahran memegang kepalanya dengan penuh kekesalan. Dia menumbuk meja dengan penuh geram. Hariri dan Rafiq mencapai kerusi berhampiran dan menariknya mendekati tempat duduk Cikgu Zahran.

“Cikgu Zahran, sekarang bukan masa untuk fikir semua tu. Macam mana nak keluarkan Cikgu Yasmin?” Hariri menyoal lagi. Zahran menatap imej Yasmin dan Kamila di dalam laptop. “Jalan keluar bagi Cikgu Yasmin adalah dengan memenangi permainan Morway ni. Dah tak ada jalan lain,” Zahran mengeluh. “Macam mana nak menang?” soal Rafiq.

Zahran menekan menu utama permainan dan membuka peta negara Morway. “Portal Morway terletak di Istana Kebenaran. Pemain akan bermula di sebuah rumah kosong dan terpaksa melengkapkan perjalanan ke sana. Cikgu dah main permainan ini sehingga ke kawasan hutan kemudian cikgu berhenti. Cikgu Yasmin sudah hampir sekali dengan Istana Kebenaran untuk pergi ke portal keluar, tetapi banyak halangannya dan jalan yang bermuslihat.”

“Siapa yang berada dengan Cikgu Yasmin tu?” Rafiq bertanya. “Itu Kamila, dia suka memetik buah-buahan di dalam hutan. Mungkin dia menemui Cikgu Yasmin di dalam hutan dan mengajaknya pulang ke rumah. Cikgu tak dapat pastikan Kamila ni baik atau jahat sebab cikgu belum pernah bertemu dengannya.”

Khairul Rafiq memandang Cikgu Zahran. “Cikgu, macam mana Cikgu Yasmin nak menang permainan ini sedangkan dia langsung tidak tahu tentangnya?”

Cikgu Zahran terdiam.