Bab 4

Romance Completed 7860

AKU pandang dia, dia pandang aku. Bila dia pandang aku, aku tak pandang dia lagi. Aku buat-buat tengok meja makan, buat-buat tengok tangan aku. Aku buat-buat tengok kuku jari tangan aku. Aku buat-buat tak tahu.

“Saya dah suka kat awak.”

“Kenapa awak suka saya?”

“Sebab hati saya bergetar hebat bila dengar nama awak. Tu baru dengar nama aje. Bila tengok rupa awak semalam...”

Aku merenung dia tajam. Aku menunggu kata-kata dia yang seterusnya. Bila dia tengok muka aku semalam kenapa?

Ecehh! Konon bergetar hebat. Nak cakap yang dengar nama aku je hati dia dah nak meletop. Nak jatuh cinta. Mesti lepas ni dia cakap yang bila nampak aje rupa aku semalam, hati dia dah cair jadi madu. Nak jilat-jilat! Macam tu?!

Poyo! Giloss! Ayat manis! Diabetes!

“Bila nampak rupa awak semalam, tak adalah cantik sangat. Biasa aje.”

Siut! Bedebah betul! Aku ingat dia nak puji aku cantik macam Datuk Siti Nurhaliza ke, tapi hampeh!

“Tak adalah rupa macam Datuk Siti Nurhaliza pun. Rupa awak ni macam Saloma, bini P.Ramlee.”

Rahang aku dah nak jatuh ke bawah. Apa dekat muka aku ni ada beritahu ke apa yang aku sedang fikir? Dia ni tahu aje baca fikiran aku. Ni ada ambil berkat dari Tok mi dengan Lisa ke?

Kejap lagi memang kena soal siasat Lisa dan Tok mi ni!

“Jawapan awak jangan nak sakai sangat. Okey, saya nak beritahu awak...” Aku terhenti dari berkata.

Nak panggil dia apa? Megat ke Furqan? Tapi aku lebih suka nama pelik tu. Furqan.

“Panggil saya Qan.”

Aku tengok kiri kanan. Mana tahu dia ada bawa hantu raya dia sekali dekat sini. Tahu aje apa aku fikir.

“Okey, Qan. Ya, Qan. Saya tak nak lagi jumpa awak, berkenal-kenalan dengan awak. Tak nak. Saya dah beritahu dengan Tok mi saya, yang saya tak nak ada apa-apa lagi dengan awak. Walaupun, kita baru jumpa 2 kali. Termasuk sekarang. Sekali je saya jumpa awak, dah buat saya ni meluat. Tak nak. Faham?”

“Kenapa? Salah ke kalau kita bersama?” Aku dah angkat kening bila Furqan tanya aku soalan sengal tu. Salah ke kalau kita bersama?

“Ya, memang salah. Sebab saya tak suka awak. Bukan awak aje calon nenek yang saya tolak. Dah berpuluh-puluh calon saya tolak. Termasuk awak. Tolong saya tak nak.”

“Macam saya cakap, saya akan dapatkan apa yang saya nak. Apa saya cakap, saya akan jadikannya realiti.” Wajahnya tak angkuh. Tapi kata-kata dia tu macam ajet menjadi aje.

“Tolong. Saya tak nak ada apa-apa dengan awak.” Rayu aku. Dah malas dah sebenarnya. Nak marah, nak jerit, aishh malas aku!

“Kita beri masa untuk hubungan kita.”

Ni aku pelik. Aku dah kata aku tak nak. Apa pasal dia nak beri masa pula ni? Aku tak nak juga masa dia.

“Saya tak nak. Awak berilah saya masa 10 tahun sekali pun, 20 tahun pun, saya tak nak.” Aku dah tak tahan. Tak faham ke aku cakap aku tak nak?

Dia tersenyum sinis. “Saya beri masa sehari untuk awak fikirkan. Dan sebulan untuk baikkan hubungan kita.”

Giloss!

“Saya dah suka awak Ilmi Syafia. Saya tak pernah seangkuh ni bila saya berkata demikian. Saya tak pernah juga segila ni bila dah sukakan seseorang. Ini kali pertama saya turut kata-kata ibu saya.”

Aku terpana.

Aku terkulai.

Aku terpanasaran!

“Aunty Riak tu belum tentu sukakan saya.”

Aku tengok Furqan dah gelak terbahak-bahak depan aku ni. Sampai nak menangis aku tengoknya. Keluar air mata bagai. Dah kenapa?

“Aunty Riya. Not Aunty Riak. Kelakar awak ni. Serius, you’re so funny to me.”

Kelakarlah sangat. Siapa suruh nama ibu dia macam nak sebut perkataan riak? Nasib baik dia tak marah. Mana tahu tiba-tiba dia pelangkung aku dengan pasu bunga atas meja ni ke? Tapi bagus juga, ada alasan nak tolak mamat ni jadi calon Tok mi.

Tak habis-habis 3 tahun ni, hidup aku hanya cari alasan nak tolak semua calon-calon lelaki Tok mi ni. Dan kenapa nak tolak yang ni susah sikit? Lain macam. Urmmm.

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience