Raysha masuk ke dalam kelas 5 Kejora. Seperti biasa, dia la yang datang paling awal. Lalu, dia duduk di tempat duduknya. Tidak lama kemudian, Amira Batrisya, bestfriend Raysha katakan, masuk ke dalam kelas.
"Good morning Sha." sapa Mira.
"Good morning Mira."
"Eh beb, apasal kau tak jumpa Kimi? Aku tengok dia sorang sorang je duduk dalam kelas dia." kata Mira.
Yes, Rifqi Hakimi, kekasih aku. Dah dua tahun kitorang jadi kekasih. Memang la orang tua tua kata lebih baik fokus pada pelajaran, jangan pikir pasal cinta cinta ni. Tapi tulah, perasaan tak boleh nak control. Korang pun mesti ada perasaan cinta cinta ni kan?
"Taklah, takkan pagi pagi lagi aku dah nak dating dengan dia?"
"Yelah, siapa tau kan." balas Mira.
"Sha, aku tak sabarla nak tengok kau naik pelamin dengan Kimi. Mesti sweet kan?"
"Apa kau merepek ni Mira? Adui, kita baru 17 tahun dah nak pikir pasal kahwin."
"Yelah Sha, aku bukan apala kan. Tapi, kau dah jumpa mak abah dia, dia pun dah jumpa mama dengan ayah kau. So, takde hal la kan?"
"Memang la takde hal, tapi jodoh di tangan tuhan tau. Kau jangan nak memandai."
"Yelah yelah. Aku cakap je pun. Tapi, jaga hubungan korang ni sampai jannah tau. Kimi tu budak baik. Datang dari keluarga yang baik baik. Kalau kau lepaskan dia, fuhhh memang takde gantinya la wei."
"Baiklah makcik. Banyak cakap betullah kau ni Mira. Kalau ada jodoh tu takkan kemana punya."
"Jaga elok elok tau."
"Yelah Amira Batrisya."
Aku memang nak pertahankan hubungan ni sampai akhir hayat. Tapi, lepas habis je SPM, kitorang masih dapat jumpa ke? Kimi takkan lupa aku ke? Aku tak dapat nak bayangkan semua tu. Kimi memang baik, sangat baik. Selalu tegur aku bila aku buat salah. Selalu ingatkan aku untuk tunaikan solat. Tapi, satu je yang aku tak boleh terima. Kimi banyak peminat la wei. Sekali aku lepas dia, perempuan lain berbaris panjang nak dapatkan dia. Mana taknya, Kimi dahlah baik, suara merdu pulak tu, selalu buat persembahan kat sekolah. Pandai main gitar pulak tu. Full package la katakan.
Sampai satu masa tu, aku rasa aku tak sesuai dengan Kimi. Yelah, aku ni pun solat kadang kadang tak sampai lima waktu. Lebih lebih lagi waktu subuh, walaupun dah set alarm, tapi nak bangun tu liatnya ya Allah.
Sebab tulah, aku tak letak harapan tinggi dekat dia. Lagipun aku masih muda lagi. Panjang lagi perjalanan. Masih banyak benda aku nak pikir lepas ni. Nak sambung belajar, nak cari kerja, nak bahagiakan mama dengan ayah. Nak kumpul duit nak jumpa oppa oppa korea aku. Hehe.
Jadi tulah, kalau ada jodoh adalah.
Share this novel