Chapter 4 ( Aina )

Romance Series 2296

"Irsy!!!" Panggil Aiman Nabil dengan termengah mengah. Dah kenapa dia ni?? Marathon ke apa pagi pagi buta ni??

"Apa dia?? Kau baru lepas marathon ke apa??"soal aku dengan pelik. Tak pernh peranh dia marathon pagi pagi.

"Eh eh kau ni,boleh buat buat lupa pulak. Kan aku naik ngan kau pegi skolah. Kan aku naik driver kau skali." Ujarnya pulak dengan nafas yg tertahan tahan.

"Tak pasal pasal aku kena marathon pulak tadi. Kau ingat rumah kita ngan skolah tu dekat??"sambungnya lagi.

Kitaorng duduk satu rumah,aku pun tk tau kenapa. Tk de pertalian darah pun...Padahal,parents dia lagi. Sihat walafiat pulak tu.

"Oh." Dengan muka tk bersalah aku,aku cuma ckp oh je. Daripada aku layan mamat ni,baik aku masuk kelas dulu.

"Ceit, tak guna punya kawan."gumam Nabil perlahan sebelum mengejar langkah aku.

---

"Irsy,jom pegi makan." Ajak Nabil selepas tamatnya kelas. Bukannya aku tk tau yg dia ni nk suruh belanja.

Ikutkan hati,nk je aku tinggalkan dia. Pegi cafe sendiri. Tapi,ni kan hari pertama aku bersekolah di Erlyn Cluster Highschool.Means baru form 1.

Tapi tk pe lah,kawn baik punya pasal. Belanja je lah. Keluar duit pun bape puluh je.

---

"Huish,kopak duit aku. Aku ingatkan dia makan sikit je. Boleh tahan pelahap jugak dia ni." Gumam aku perlahan selepas melihat purse aku.

Harap je badan kecik tapi pelajap dia...pergh!! Makan banyak tapi badan kecik. Macam aku,hehe. Adakah ini satu anugerah atau sumpahan??

"Nabil,bila kau nk habis makan?? "Soal aku selepas melihat Nabil yg seakan akan tk nk berhenti makan.

"Ouh,aku nk order spegeti,chicken chop,lamb chop,fish and chip. Arr...apa lagi??"

Terbuntang mata aku mendengar semua order tu. Mak ai,bankrupt lah aku macam ni.

"Haha!! Aku gurau je lah." Eh eh dia ni. Boleh pulak mengekek ketawa.

Aku tk kisah sangat pun kalau dia ni nak ketawa tapi...

Kenapa mesti nk tersembur kat aku?! Jijik tau tk jijik. Euwww.

"Euwww,jijik lah siak kau ni!! Ketawa tu tk boleh tersembur lagi eh?? Kau pikir nasik kau tu wangi sanagt?!" Marah aku tanda tk puas hati. Habis satu plastik tisu aku habiskan semata mata nk bersihkan.

Well,aku ni pembersih okay. Bukn macam mamat depan aku ni.

---

"Irsy,aku keluar dulu. Bagitau mama and papa au...Jgn lupa." pesan Nabil sebelum berlalu pergi.

"Eh eh anak angkat tk rasmi ni. Suka suki je arah orng. By the ways,pikir parents aku kisah??" Nk je aku ckp macam tu tapi aku kena jaga hati dia.

Dia kawan baik aku. Kawan yg paling aku percaya. Aku jugak dah bertekad,kalau ada salah faham antara kami haraplah bukn sebab orng ke 3.

Orng ke 3 takkan muncul kalau kitaorng saling percaya dan ckp apa yg kau tk puas hati.

And aku harap sangat,aku tk mudah percaya dekat ornh lain. Aku akan dengar penjelasan dia jugak.

Bersambung...

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience