" saya tak pernah terfikir nak sambung belajar sebab saya ni pemalas sikit " ujar rasyha malu dengan orang gaji sendiri
" rasyha takpe kalau malas sebab dah kahwin dengan orang kaya tak payah susah² macam saya ni " ujar Hanis pula
" awak jangan lah cakap macam tu saya rasa macam tumpang harta orang pulak " ujar rasyha sedikit sedih
" saya tak ada niat nak cakap macam tu dekat awak rasyha saya mintak maaf kalau awak salah anggap " ujar Hanis terasa bersalah
" saya ok " jawab rasyha
" lega saya awak ok bukan apa takut saya tergores hati orang kesayangan tuan saya ni " ujar Hanis sambil tertawa lirih
" awak ni Hanis ..( ketawa ) Hanis cuba awak tengok pakaian saya ni ok tak? saya tengok macam ketat sangat jer " ujar rasyha sambil berdiri di depan Hanis
" Mana adalah saya tengok jer nampak macam seksi saya yang perempuan ni pun boleh terliur ( ketawa) comelnya awak rasyha " ujar Hanis membelek tubuh rasyha
" awak ni malu saya " ujar rasyha dengan segan
" rasyha saya nak tanya ni awak orang melayu ke? " ujar Hanis sedikit keliru
" entah lah saya tak tahu kenapa awak tanya " ujar rasyha bertanya
" cara awak cakap bahasa melayu tak kekok pun tapi rupa awak nampak macam bukan orang melayu saya rasa awak ni berdarah campuran " ujar Hanis membuat kesimpulan
" entah lah Hanis saya tak tahu pun saya anak siapa ibu bapa saya macam mana yang saya tahu masa kecil saya dah ada dekat rumah anak yatim lepas tu masa umur saya 8 tahun tuan jonas ambil saya suruh puan Marina jaga itu yang tahu ingatan lain tak berapa jelas " ujar rasyha tanpa berselindung
" ooo macam tu rasyha cerita lah banyak sikit pasal awak nak jugak saya tahu macam mana hidup puan saya ni " ujar Hanis mengorek rahsia

rasyha bercerita tentang perjalanan hidupnya pada Hanis sampai lah dia bertemu dengan tuan lu.