"Aik! Awal bangun anak dara sorang ni selalu nya kalau orang suruh bangun tolong masak tu ada je alasan dia...pelik lah awat hang ni dah insaf dah ke..kalau gitu baguih la senang mak lepas ni boleh tiap tiap hari tolong...." Puan Siti dah mula membebel kalau pagi pagi tak bebel tak sah ada je nak di cakap nya

"Yelah mama" tu jelah yang mampu dijawab sebab mama nya cakap laju macam peribahasa 'as fast as lightning' ehh yeke..haha

Selepas selesai breakfast dengan family Aeisya minta izin nak pergi dulu , "Ma..Pa kakak pergi dulu eh takot kena tinggal bas macam semalam hehe" Aeisya dah tersengih cam kerang busuk

"Tulah papa dah suruh pergi dengan Pak Hemlah taknak...ke nak papa belikan kereta baru untuk kakak? " Dato' Ranzi tahu anaknya jenis yang tak suka bergantung selagi boleh dia akan cuba sedaya upaya untuk dapat apa yang dia nak bantuan org lain.

"Alah pa bukan kakak taknak tapi kalau beli hasil titik peluh sendiri kan best...kayh lah kakak pergi dulu" Aeisya keluar rumah sambil melambai tangannya kepada keluarga nya..

Bila sampai je kat stesen bas, nasib baik ada lagi bas 'Fuhh! selamaat!' bisik hati Aeisya...time aeisya duduk rilek rilek tetibe ada sorang mamat duduk sebelah...terkejut beruk aeisya.

"Ermm cik...bangun saya nak turun ni" aip kenapa macam pernah dengar ek suara ni...
bila terpandang je muka org sblh ehh ehh awat muka macam anuar zain tapi takkan lah anuar zain naik bas lahai...aku pon pandang sekeliling ehhh ehh

"Awakk, awakk, Anuar Zain!!! si anuar zain pon berhenti....."awak kejap...jap semput jap...laju nya awak jalan" aeisya tercungap cungap sebab terpaksa mengejar mamat anuar zain ni...aik kening pulak dah macam ziana zain gitu terangkat sebelah

"Saya nak cakap thank you sebab kejut tadi kalau tak mesti saya terlepas pit stop tadi" ehh mana mamat tu pergi...aq baru kalih kejap je kot ntah ntah ehh tak mungkin lah seram sejuk pulak aku

"Aeisya!!! wait for me" seseorang jerit dari jauh....alamak yang ni lagi seramm