Bab 17

Romantic Comedy Completed 145346

"Bos...bos tolong hantar saya balik ke Kepong terus boleh tak? Saya ingat saya nak jumpa kak long saya kejap..." pinta Athirah.

"Boleh ja..."

"Terima kasih bos..."

"KAK LONG...nanti kak long ikut Thirah pergi tengok baju ya? Malaslah nak berduaan dengan Fariz!" pinta Athirah.

"Kak long tak bolehlah Thirah. Kejap lagi, kak long dah nak kena balik Terengganu ikut laki aku. Macam mana? Alah...pergi jelah. Insya-Allah...Fariz tak akan buat perkara yang sama lagi dekat THirah..."

Kak long tau mana dia tak akan buat? Hari tu dekat Port Dickson pun dia dah cuba nak sentuh Thirah balik!

"So, kak long tak boleh nak teman Thirah lah ni?" kak long menggeleng.

"Fine!" Athirah buat muka merajuk. Tiba-tiba, telefon bimbitnya berbunyi. Dia memerhatikan nama pemanggil. Fariz?

"Ada apa?"

"Keluar sekarang? Buat apa?!"

"Hah?! Kau dah ada depan rumah kak aku? Macam mana kau tahu?"

Talian diputuskan. "Hello?? Hello?? Hesy! Geram betullah aku!"

"Awat? Sapa tepon hang?"

"Fariz...dia dah ada depan rumah kak long. Tak apalah...Thirah pi dulu. Assalamualaikum..." selepas bersalaman dengn kakaknya, Athirah keluar menuju ke kereta Volkswagen Polo milik Fariz.

"Hai..." sapa Fariz. Athirah senyum tawar sedikit kemudian kembali ke muka serius.

"Macam mana kau tahu rumah kak aku ni?" tanya Athirah.

"Adalah..."

"Cakaplah!"

"Ok...ok tadi aku tanya bos kau. Dia cakaplah yang kau datang ke sini..."

"Apa-apa jelah." Athirah memandang ke luar tingkap. Malas nak layan Fariz. Kot nanti jadi menggedik pulak si Fariz tu.

"MACAM mana warna dan design ni?" tanya Eliza. Athirah memandang yang direka khas oleh Eliza di atas kertas.

"Elok! Cantiklah bos reka. Saya suka warna peach. Ok!" Athirah buat thumbs up.

"Tengoklah bos sapa kan?" Eliza mula perasan.

"Bos sayalah!"

"Ok Fariz...macam mana design nya? Kalau awak tak suka, saya boleh ubah?"

"Tak ada apa. Perfect. Nothing to change the design. Simple but nice," puji Fariz.

"So, kalau tak ada apa-apa perubahan, saya boleh suruh orang saya start buat baju. Tak ada apa yang perlu diubah ya?"

"Tak ada bos..." kata Athirah.

"Ok...saya pergi dulu ya?" Athirah mengangguk. Athirah duduk di sofa yang disediakan. Rasa lenguh pulak berdiri.

"Confirm awak nampak cantik bila awak pakai baju tu nanti..."

"Aku terpaksa! Bukan aku nak pun!" balas Athirah pedas.

"Athirah...please! Not this time you say that word."

"Awat? Salah ka? Aku rasa tak salah sebab kau yang penyebab aku jadi macam ni!"

"Ok...jangan cakap pasal ni lagi ok? Just relax..." takut Fariz kalau Athirah pengsan. Lagi takut kalau ianya effect kepada baby.

Athirah hanya menjeling. Benci aku! Tapi, macam mana dengan Pain? Arghhhhhhhh!!! Aku tersepit di tengah-tengah!! Benci aku!

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience