Takbir raya bergema di televisyen. Hari ini, bermulalah satu syawal.
Selepas balik dari sembahyang sunat hari raya, keluarga kami berkumpul
di ruang tamu untuk sesi bermaaf-maafan. Aku berdiri di belakang along,
memerhatikan cara along memohon maaf.
Along melutut di hadapan ayah sambil menghulurkan tangan
kanannya yang tidak berbalut. “Ayah, maafkan segala salah along,” mohon
along sambil menangis.
“Yalah, ayah maafkan. Dah, pagi-pagi raya ni tak elok
menangis.” Ayah menepuk belakang badan along.
Along melangkah ke sebelah ayah lalu melutut di hadapan ibu
pula. “Ibu, along tahu yang along banyak buat silap. Along degil, along
menipu ibu dan along mungkir janji... along mintak maaf ibu. Kali ni
along janji yang along takkan menipu ibu lagi. Maafkan along ya ibu?”
Ibu tersenyum. “Sudahlah along, yang lepas tu biarlah lepas.
Sempena hari raya ni ibu maafkan segala kesalahan along. Sakit tak
tangan tu?” Ibu menyentuh perlahan tangan along yang berbalut.
“Sikit je.” Along tersenyum.
Ibu menyeluk poket baju kurungnya lalu menghulurkan angpau
kepada along.
“Ibu cakap tak jadi bagi, sebab along tak puasa penuh?” soal
along pelik. Lambat-lambat along menyambut huluran itu.
“Ibu bergurau je. Takkanlah ibu tak nak bagi duit raya kat
anak ibu ni. Tapi lain kali jangan sekali-kali nak tinggal puasa lagi
tau.” Ibu memberi amaran.
“Baik ibu.” Along mula bangkit.
Kini tibalah giliranku pula untuk bersalaman dengan ayah.
“Selamat Hari Raya ayah...” Hanya itu saja yang aku ucapkan.
“Selamat Hari Raya... ayah bangga dengan anak perempuan ayah
ni. Tahun depan bolehlah puasa penuh lagi ya Mia...”
“Boleh. Tapi kalau Mia puasa penuh dapat duit lagi tak?”
soalku lurus.
Ahli keluargaku ketawa mendengar soalanku.
“Dapat...” Ayah mencium kedua belah pipiku.
Usai bersalaman dengan ayah, aku melutut di hadapan ibu
pula. “Selamat Hari Raya ibu,” ucapku sambil mencium tangan ibu.
“Selamat Hari Raya... anak ibu ni tak nak mintak maaf kat
ibu ke?”
“Mia ada buat salah macam along ke ibu?” soalku pelik.
“Takkan tak ingat kot?” duga ibu.
Aku menggelengkan kepala.
“Kan Mia pernah suruh Devi puasa. Sampai muntah-muntah budak
tu.” Ibu cuba mengingatkan aku kembali.
“Tu salah Mia ke ibu?” Aku mengerut dahi.
“Salah Mia la sebab Mia yang beria-ia cerita pasal duit
kalau puasa penuh...”
“Mia mintak maaf ya ibu? Nak duit raya...” Aku sudah
menghulurkan tangan.
“Amboi, tak sabar betul budak ni. Ibu belum maafkan lagi,
dah mintak duit raya.” Ibu menghulurkan angpau kepadaku.
Ahli keluargaku ketawa melihat telatahku.
“Yeay... yeay... dapat duit raya...” Aku bersorak sambil
terlompat-lompat kesukaan. Kemudian aku berlari mahu ke bilik.
“Eh, nak ke mana tu?” tanya along.
Aku berpaling. “Nak simpan duit dalam tabung,” jawabku.
“Dengan along pun tak salam lagi, dah nak masuk bilik,”
rungut along.
Aku memuncung. Perlahan-lahan aku mengatur langkah ke arah
along. Aku menghulurkan tangan untuk bersalam. “Selamat Hari Raya...”
Aku menggoncang kuat tangan along lalu berlari ke bilik.
“Hesy,budak ni kan!” Hanya itu yang aku dengar. Mungkin
tangan along terasa sakit dengan perbuatanku tadi.
Share this novel