BAB 2

Romance Completed 39627

‘’Hai, Kenal aku lagi? Nak nombor boleh? Boleh aku tahu siapa nama kau? panggil aku wan. Ko bukan orang sini kan? aku tak pernah pon nampak ko before ni?” Dah sudah, siapa pula mamat ni? Nak buat sesi perkenalan pula. Dah lah aku penat ni,ada juga yang makan selipar...malas nak layan. Eh kejap, Tapi, rasanya macam kenal...entah, biar lah...aku dah tak sabar nak jumpa katil aku. Terbayang-bayang tilam aku yang empuk. Syoknya tido...

sejak aku kerja kat stesen minyak ni, aku tinggal dengan kakak aku...rumah dia pun dekat .Aku jalan kaki saja pergi tempat kerja,dekat dan jimat.

”Sombongnye...”

”Kau nak apa?aku penat lah...aku nak balik!”

”kejap la...kita kenal-kenal dulu... Garang betul! tak elok tau anak dara garang macam singa. Nanti tak ada laki yang masuk meminang.”

”Hey, suka hati aku la...yang kau nak menyibuk apahal?aku dah penat sangat ni…esok aku kerja pagi, Tolong la faham, noe excuse me!”huh...mamat ni memang kacau daun. Nasib baik bukan muhrim. Kalau adik aku tadi, dah lama aku lesing...Biar otak dia tu kembali pada asal.

”Baiklah..jangan marah. Kau benci sangat dengan aku kenapa?aku nak kenal dengan kau. Tak boleh ke? Sebelum kau balik aku nak minta something, boleh minta no hp kau?.”

”Aku tak ada handphone. Aku baru kerja, tak ada duit nak beli. Kau ni tak faham bahasa kah? Kalau nak sangat kau ambil no telefon public phone depan Shell ni ha! Kalau rajin aku jawablah.’’ Jawabku sambil ketawa dengan lawak yang aku cipta. Boleh tahan lucu juga aku ni. Tiada mas aku nak bagi nombor hp kat orang yang aku tak kenal, nak-nak lagi lelaki asing.

Sebenarnya aku ada hp, tak secanggih mana sekadar Nokia 3210 terletak kemas dalam poket seluar ni. Kad sim pun baru beli dan sebenarnya aku tak hafal lagi telefon aku. Tidak, bukan aku malu nak keluarkan hp cabuk aku ni, bukan juga sebab aku nak bagi tapi malu, tapi aku memang malas nak layan mana-mana lelaki, aku nak fikir pasal kerja dan cari duit saja.

Beep..beep..beep

Alamak Kantoi! Siapa pula yang sms aku ni?

‘’Alahh tak payah nak tipulah, awak tau tak tip utu dosa. Tengok tu, cepat saja Allah nak bagi petunjuk. Tak mengapalah, kau ambil nombor hp aku ni. Bila-bila kau rasa rindu atau nak cari orang untuk jadikan punching bag kau, kau boleh call atau sms aku. Sedia berkhidmat,’’ ujarnya lalu menulis nombor telefon di atas resit lalu diberikannya kepada aku.

Aku yang bagai dipukau cuma menurut saja, mungkin ku lihat ada keikhlasan di sebalik kesungguhan dia ni.

‘’Kejap, kau tak bagitau nama kau lagi, boleh aku tahu?’’

‘’Panggil aku Dila, dah, dah tau nama aku kan? Sekarang boleh aku balik? Assalammualaikum.’’

‘’Dila, jangan lupa sms atau call aku okay, keep in touch!’’

Huh...selamat aku,cepat-cepat aku lari. Menyusahkan betul mamat ni. Tapi handsome lama-lama pandang kacak juga mamat bernama Wan tu.. Kulit sawo matang, gigi berlapis. Hehe...sempat lagi aku nak berangan.

Aku baru perasan yang mamat tu naik Vespa. Smart nye motor tu.. aku suka gila motor Vespa model baru. Nak beli, duit tak cukup...kalau nak beli, down payment mesti dalam seribu lebih rasanya. Aku 10 ringgit ade la…haha… berangan lagi aku ni.

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience