BAB 2~AWAK?.

Romance Completed 19265

'ANAK mak. Tengah buat apa tu?. Qis sihat?."

'Alhamdulilah mak. Qis sihat. Qis ni ha, kemas-kemas bunga. Banyak tempahan harini. Mak ayah sihat?.' Bohongnya.

'Mak ayah sihat. Alhamdulilah, perniagaan kamu berjalan dengan lancar. Ni, bila kamu nak balik lawat mak, ayah. Mak rindu sangat dekat kamu. Kamu tak rindu mak ke?.'

‘Siapa cakap tak rindu mak. Qis, rindu sangat dekat mak, ayah dan abang juga. Cakap tentang abang, mana dia?. Dah balik offshore ke?.'

‘Belum. Katanya hujung minggu ni."

‘Oh. Kalau macam tu, lusa Qis balik kalau takda halangan apa. Qis juga tak pasti. Tengoklah macam mana nanti."

‘Betul ke ni Qis?. Qis nak balik.' Girang ibunya.

'Betullah mak. Jangan bagitahu ayah. Qis nak buat kejutan buat dia. Kalau Qis balik nanti, Qis bagitahu mak.'

'Ambillah masa kamu. Mak sentiasa tunggu kepulangan kamu di sini. Ni Qis, kalau perniagaan kamu berkata lain. Jangan segan, balik kampung. Kita masih ada ladang teh, ladang kopi, cafe, homestay belum lagi kilang beras kita. Harapkan kami yang uruskan, dah tak larat lagi nak oi.'

‘Sebaiknya, mak dan ayah yang uruskan. Qis tak pandailah. Yang Qis tahu, tentang bunga. Kalau mak ayah ada ladang bunga. Qis sedia ambil alih.'

‘Kalau tentang tu, kamu doakan jelah. Mana tahu terwujudkan. Kalau macam tu, kamu rehatlah. Mak juga nak ke cafe lagi. Kamu jangan lupa makan. Jaga diri. Nanti sakit. Mak ayah risau Qis tau.’

'Ok mak. Mak juga. Kirim salam dekat ayah. Cakap, Qis rindu sangat dekat dia."

‘Baiklah. Jaga diri. Assalamualaikum.'

'Waalaikumsalam.' Balas Qis, sekaligus menamatkan perbualan.

Qis menarik nafas sedalam-dalamnya, lantas di hembusnya perlahan.

“Streslah kalau macam ni. Anak ni macam mana?. Bapa dia ni bukan main kaya, tapi tak nak bertanggungjawab. Jantan tak guna. Tak mungkinkan aku gugurkan, dan tak mungkin juga aku pertahankan. Kalau mak ayah tahu ni, lebih-lebih lagi abang Aaraz. Mati aku."

TOK ! TOK !

Ketukkan pintu membuat Qis tersentak.

“Siapa pulak yang datang ni. Aku ni tengah stres. Takda mood nak layan orang. Oi." Kesal Qis sambil berjalan menuju pintu utama, lalu di pulasnya tombol pintu lantas di bukanya perlahan. Kot-kotlah, pencurikan.

"Ya. Cari siapa?."

Soalan Qis membuat pemuda itu berbalik tubuh menatapnya.

“Eh, encik!?.”

"Kau?." Sementara itu, dia tercium sesuatu yang tidak menyenangkan datangnya dari gadis itu. "Kau mabuk ke?."

"Suka hati sayalah. Encik buat apa dekat sini?."

"Garangnya. Kau buat apa sini?."

"Agak-agaklah soalan tu encik, ni rumah saya. Sepatutnya saya yang tanya encik, encik buat apa dekat sini?."

“Sejak bila kau tinggal sini?. Kenapa aku tak tahu."

“Saya juga baru pindah. Lagipun saya jarang keluar, keluar pun kalau ada kegiatan penting. Kalau tak. Terperap jelah dekat rumah. Yang encik ni, sejak bila tinggal sini?. Tak pernah lagi tengok encik lalu lalang depan rumah saya?."

“Aku tinggal dengan Yan. Baru sebulan. Aku rasa selamat tinggal sini.”

“Encik buruan polis ke, sampai nak sembunyi bagai. Ni mesti encik bunuh orang lagi. Tak serik-serik."

"Bisinglah kau ni. Aku datang sini nak tumpang mandi. Bilik air aku, tengah di renovate. Jadi, tak boleh guna. Boleh?."

"Mana boleh. Tak manis di pandang jiran. Kang, ada yang nampak. Tak pasal-pasal fitnah. Silap-silap, kahwin free. Saya tak nak, kahwin dengan orang yang tak saya cinta."

“Kau ingat, aku tertarik ke dengan perempuan yang tak terurus macam kau ni. Tengok penampilan, dah macam orang banyak hutang. Kau perlukan duit ke?. Kalau kau nak, sekarang juga aku pergi bank."

"Saya tengah stres sekarang ni. Encik boleh pergi tumpang bilik air orang lain. Saya tak nak di ganggu." Tolak Qis, lalu menutup pintunya. Dengan pantas juga, Az menahan pintu, lalu menolaknya kuat sehingga Qis terjatuh ke lantai.

“Aduh. Sakitlah. Encik dah gila ke?” Rintih Qis, sambil mengosok-gosok sikunya.

Pintu di tutup, lalu di kuncinya.

“Encik nak buat apani?. Jangan sampai saya teriak, naiya encik.”

“Teriaklah. Teriak. Kalau ada pun yang tolong kau. Aku akan pastikan, kau tak bernyawa lagi. Teriaklah. Aku dah cakap baik-baik, kau tak nak dengar. Kau nikan. Ish. Kecik besar, kecik besar aku tengok." Kesal Az, sambil membantu Qis untuk berdiri semula.

"Terima kasih. Encik pun satu. banyak kot jiran yang lain, kenapa harus saya?. Tu, sebelah sana ada pakcik Mat. Pergilah, tumpang toilet dia."

"Jauhlah. Lagipun, apa yang kau takutkan?. Kau takut aku rogol kau macam tu?. Santailah, mak ayah aku tak ajar aku buat benda tak senonoh yang merosakkan siapa-siapa. Kalau aku nak, aku pasti guna jalan sulit, iaitu halalkan dia. Aku tahu batas seorang lelaki kepada seorang perempuan, ketika belum ada ikatan yang sah. Jangan takutlah."

"Kalau macam tu, Encik mandilah. Habistu, pergi. Ok?."

Soalan Qis hanya Az balas dengan diamnya, lalu mencapai sesuatu yang dari tadi menarik perhatiannya yang berada di atas meja, lantas mengamatinya teliti.

"Test pack siapa ni?. Kau ke?." Soal Az dingin.

Pantas Qis merampasnya.

“Jangan masuk campur urusan oranglah. Kalau Encik nak mandi. Di persilakan.” Kesal Qis, lalu membuang test packnya ke tong sampah.

"Kau mengandung?. Seriuslah. Siapa bapanya?. Naim ke?." Az meneka.

"Jap. Macam mana Encik tahu?."

"Jawab aku, Naim ke bapanya?." Soal Az dengan nada sedikit tinggi mengejutkan Qis.

Qis mengangguk paksa,

“Itu pun, kerana dia janji pada saya. Dia akan bertanggungjawab. Tapi hakikatnya, itu sekadar kata yang membuat saya sakit luar dan dalam. Kalaulah keluarga saya tahu. Apa kata mereka nantikan. Oh ya, encik kenal Naim ke?." Hairan Qis.

"Kenal. Aku pekerja dia. Setahu aku, Naim tak macam tu. Aku kenal dia luar dan dalam. Dia tak mungkin buat macam tu."

Betapa Az kecewa dengan perangai buruk adiknya. Setahunya, Naim orangnya baik. Budaknya polos dan penuh dengan rasa hormat pada dirinya. Tapi kenapa, sebaliknya.

"Encik tak percaya. Ya terpulang. Saya dah berkata jujur. Saya harap, Encik jangan bagitahu siapa-siapa tentang perkara ni. Ini rahsia kita." Mohon Qis, sambil melabuhkan punggungnya di sofa embuk itu.

“Dia tak nak bertanggunjawab?. Kau dah jumpa dia?."

"Dah. Dia cakap, dia akan cari dokter terbaik untuk gugurkan kandungan ni. Tapi saya tak nak. Bayi ni tak bersalah."

“Apa?. Dia cakap, dia nak gugurkan kandungan tu. Oi. Tak guna punya jantan. Ni buat aku marah ni.”

“Encik yang kesal dah kenapa?. Encik jangan buat kerja gila. Encik ni, mana boleh percaya. Kejadian setahun yang lalu, masih bermain di fikiran saya ni tau. Encik nak bunuh dia ke?."

“Ingat aku takut.”

“Lupakan jelah. Orang miskin macam kita, takkan dapat lawan orang kaya macam dia. Silap-silap, kita yang masuk penjara. Encik nak masuk penjara?. Saya tak nak. Lagipun, saya percaya takdir. Ini takdir saya. Nak buat macam mana lagikan. Hadap jelah."

“Takdir, takdir juga. Dia dah buat kau sengsara."

“Dah tu saya nak buat apa?.”

Az terdiam sejenak, sambil memikirkan cara untuk membantu kekasih adiknya.

"Macam ni jelah, biar aku yang jadi pak sanggup. Itu pun, kalau kau nak aku jadi suami kau." Kata Az, sambil melabuhkan punggungnya di sebelah Qis.

"Encik. Saya tahu niat encik baik, nak tutup perbuatan boss Encik. Tapi saya tak nak, rosakkan masa depan Encik, hanya kerana jadi pak sanggup sedangkan ini bukan anak encik."

“Masa depan aku dah terlalu cerah sampai silau mata kau nanti. Yang penting sekarang, sebelum perut kau makin membesar. Sebaiknya, kita mempercepatkan perkahwinan kita. Aku tak nak kau malu, hanya kerana kesilapan jantan tak guna tu."

“Encik betul ke nak kahwin dengan saya?. Tak menyesal. Saya tak sempurna. Saya banyak kekurangannya. Rosak lagitu. Tak sesuai di jadikan isteri.”

“Aku tak menyesal, kerana Naim harus tahu, pentingnya tanggungjawab. Bila aku boleh jumpa mak ayah kau?.”

“Sebelum tu, nama Encik siapa?.”

“Aku Az. Kau?.”

“Qis.”

“Kiss?.”

“Qis. Pakai Q. Qis.”

“Oh, Qis. So?. Kau setuju ke dengan cadangan aku?."

“Tak nak. Saya tak kenal encik. Mana tahukan encik orang jahat.”

"Nak."

"Tak nak."

"Nak. Nak."

"Tak nak. Tak nak."

"Kalau kau tak nak, aku sembelih kau sekarang. Nak !."

"Encik ni, psycholah. Kahwin pun paksa-paksa. Kalau macam tu, saya setuju." Pasrah Qis.

“Ok. Bila aku boleh jumpa mak ayah kau?.”

"Kalau macam tu, lusa kita balik kampung. Esok tak boleh. Esok saya busy."

"Ok. Lepas kita ke kampung. Aku nak ajak kau jumpa keluarga aku, bincang tentang kita. Kau jangan risau, keluarga aku orang biasa."

“Terima kasih sebelumnya. Saya tak tahu, nak balas Encik dengan apa.”

“Oi. Jangan panggil aku enciklah. Nanti tersasul depan keluarga kita. Masalah lagi yang datang. Just awak, saya. Begitu juga dengan saya. Lagipun saya ikhlas bantu awak. Itu kerana saya ikhlas nak bantu awak. Takda maksud lain."

“Pelik."

“Apa yang peliknya?.”

“Yelah. Bila awak baik, nampak seram. Mungkin, saya dah terbiasa dengan kekejaman awak kot."

"Saya kejam, bersebab. Bukan suka-suka. Tapi kalau dah datang gilanya. Lainlah cerita. Apapun, saya tolong awak sebab saya ikhlas. Takda maksud lain."

"Tetap saja saya harus berterima kasih. Awak dah korbankan hidup awak demi saya. Kalau nanti, awak dah bosan dekat saya. Cakap. Jangan main belakang. Saya pasti terima apa saja keputusan awak."

“Saya dah tua. Apa yang saya cari lagi dekat dunia ni. Selain cinta.”

"Cinta?. Awak cintakan saya?."

Soalan Qis hanya Az balas dengan diamnya saja.

"Awak cintakan saya ke?. Sejak bila?." Soal Qis lagi.

"Saya nak mandi. Lepas ni, kita keluar makan. Mesti awak laparkan. Saya drive. Jangan risau, saya belanja." Az menukar topik pembicaraan.

“Saya tak lapar.”

“Kau tak lapar, tapi aku lapar. Teman aku makan, atau tidak aku bunuh kau sekarang."

"Main bunuh-bunuh pulak dia ni. Ingat saya ni ikan ke. Tengok. Dah bertukar nada pulak. Saya rasa, lebih baik awak just panggil mengikut kebiasaan awak. Jangan paksa. Saya faham. Nanti, depan mak ayah. Awak berlakon jelah."

"Idea bernas. Terima kasih kerana memahami."

"Kalau macam tu, awak pergilah mandi. Kata nak keluar makan tadi. Saya tunggu."

“Ok.” Lalu melangkah pergi ke bilik air.

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience