Bab 44
Suka hati aku saja kata dekat dia. Dia kata dia tengah cari pekerjaan yang sesuai. Dia kata dia nak buat kerja amal. Entahlah. Pening aku dengar dia bercerita. Banyak sangat cita-cita.
Fath : Jimat duit aku. Hahaha.
Jiya : Tak ikhlas bantu orang.
Fath : Mana ada. Aku ikhlas. Kau yang tolak.
Jiya : Saya tak nak susahkan pak cik.
Fath : Kau tak susahkan aku pun.
Jiya : Pak cik kerja apa sekarang ni?
Fath : Macam kau jugak. Makan, tidur.
Jiya : Eceh.
Fath : Kan aku dah cakap aku nak buat kerja amal.Nak tolong orang satu dunia.
Jiya : Bagus impian pak cik.
Fath : Memang ar. Semua bagus pasal aku. Muahaha.
Jiya : Eii… takabur.
Fath : Tak :p
Senyuman manis tersungging di bibirku. Aku geleng kepala.
Bila dia nak matang pun aku tak tahu. Childish. Cakap mengalahkan budak-budak. Lut dengan Daniel pun kadang-kadang lagi matang daripada dia.
Fath : Aku makin tua. Sobsob.
Jiya : Tak ada manusia yang makin muda.
Fath : Tapi aku tetap kacak.
Jiya : Perasan.
Fath : Ni kenyataan. -_-
Kacak ke? Entah. Aku jarang sangat nak perhati wajah orang. Tak ada masa aku nak tengok dia kacak ke tak. Muka Fath tu pun aku dah terlupa. Entah aku perasan ke tidak kalau aku terjumpa dia tengah jalan nanti.
Jiya : Muka pak cik macam mana eh? Saya dah lupa.
Fath : Muka aku pun kau dah lupa ke? Umur kau ni 16 atau 61 tahun?
Jiya : Nak buat macam mana.
Fath : Sampai hati kau. Boleh pulak kau lupa muka aku. Baru seminggu lebih kau tak jumpa aku. Kalau setahun tak tak jumpa aku, nama aku pun sah kau lupa.
Jiya : Ma… na ada.
Fath : Ada…
Fath : Jiya, aku dah tak ada dekat sini minggu depan. Aku nak keliling dunia.
******
My name is Najya and I am 17 years old. I am short and I am happy for that. Ececeh. Skema punya ayat. Umur dah 17 tapi tulis ayat mengalahkan budak darjah satu. Nangis Cikgu Mafuzah kalau baca ayat yang aku tulis ni. Ummu di sebelah aku sibuk hafal formula Kimia. Bagus punya budak. Balik rumah tak nak study. Kan dah kalut hari ni. Kalau tak boleh hafal, memang kena jemur dekat tengah panas time kelas Cikgu Indah nanti.
“Susahnya nak hafal,” omel Ummu.
“Menyesal aku tak hafal kelmarin.”
Aku geleng kepala.
“Ingat aku ni robot ke nak hafal semua formula ni.” Dia juihkan bibir tanda tak puas hati.
…bersambung
Bab akan datang:
Kemanakah haluan Fath selepas ini? Adakah dia telah menemui semangat baru dalam hidupnya?
Share this novel