1

Short Story Series 670

"Aku nak pindah tahun depan." Aku pandang muka Fatihah kat sebelah. Muka dia sumpah berubah habis.

Aku gelak kecil. "Tapi takdela sampai pindah rumah segala. Aku cuma pindah sekolah. Lagipun adik aku dapat pra-sekolah kat situ dan cousin aku semua sekolah kat sana." Aku tarik nafas panjang. Kat sekolah aku sekarang ni, aku tak ramai kawan pun.

Aku boleh kira pakai jari tangan ngan jari kaki berapa je kawan yang aku ada. Tapi asal aku rasa sebak eh? Aku bukannya ramai kawan pun. Silap silap nanti bila aku pindah pun tak ada orang ingat aku.

Beria je kau sedih Lia.

"Nanti kalau kau pindah, aku nak gi kantin dengan sape? Aku nak jalan balik dengan siapa wehh?" Mata Fatihah dah berair. Aku senyum sikit. Tak tahu nak cakap apa.

Aku bukannya manusia yang dilahirkan dia bakat memujuk orang.

Aku tepuk tepuk belakang Fatihah. Budak pendek sorang ni memang cengeng. "Ala nantikan Ad dengan Hani kan ada? Boleh temankan kau. Kau bileh buat ramai lagi kawan." Aku hulur senyum lagi.

"Okayla aku nak balik dulu. Nak pergi sekolah agama nanti." Aku bangkit berjalan menuju ke kereta perdana silver milik atok.

Harini hari terakhir sekolah. Bermakna tahun depan aku dah tak bersekolah dah dengan SK Cempedak ni. Aku akan bersekolah dengan cousin-cousin aku yang lain tahun depan. Sekurangnya nanti aku ada kawan bila sekolah kat sana.

Pasal hal pindah ni pun aku tak bagitahu sesiapa kecuali Fatihah. Harap dia tak bagi tahu sesiapa. Araf pun aku taknak dia tahu.

Pasal confess dia haritu pun aku tak jawab. Aku suka kan dia. Tapi aku taknak jawab confess dia tu. Gilo-gilo la cinta monyet je semua ni. Lagipun aku muda lagi kot. Baru 9 tahun. Kecik kecik nak bercinta. Tak sedar diri ke?

Fatihah datang ke arah aku yang tengah duduk dekat celah celah rak buku library sekolah. Aku sengaja melepak sini walaupun ramai kata tingkat library ni berhantu. Aku kesah apa? Redah jela. Lagipun aku nak tenangkan fikiran. Serabut gila rasa.

"Kau betul-betul ke nak pindah?" Berbisik Fatihah menyoal aku. Aku angguk perlahan.

"Betulla. Mak aku dah uruskan dah surat pindah aku." Ujar aku. Buku cerita bergambar kegemaran aku masa kat library aku letak tepi.

Entah kenapa tiba-tiba aku rasa cengeng. Mulut dah tersebek nak menangis.

"Weh janganla nangis." Aku pukul lengan Fatihah bila dia dah mula berdrama air mata. Bodola dia ni. Dia buat aku rasa nak menangis sekali.

Walaupun kawan aku tak ramai tapi ada sayang diaorang kot. Semua yang ada masa aku sedih dan gembira.

Lagi-lagi Araf.

Yang selalu ada dengan aku sejak aku masuk sekolah ni. Dia yang selalu teman aku pergi mana-mana. Macam mana aku nak lalui hidup aku kat sekolah baru nanti kalau takde Araf?

"Mana ada aku nangis." Fatihah kesat air mata dengan senyuman yang hampir tak terukir. Pahal minah ni feeling sangat? Aku bukannya pindah terus pun. Rumah kitaorang kalau jalan kaki dua tiga minit pun dah sampai dah. Silap silap dia kentut pun aku boleh dengar.

"Alah kau. Tu yang mata kau dah berair tu dah kenapa?" Aku memuncung menunjuk mata Fatihah yang dah sedikit merah.

"Ish takdelaaa." Marahnya. Aku ketawa perlahan diikuti Fatihah. Aku akan rindukan semua benda yang aku dah lalui selama tiga tahun aku kat sini. Lagi lagi Cikgu Azariah yang garang tu!

"Dah jom balik." Ajak Fatihah. Aku hela nafas kasar. Akhirnya hari terakhir aku kat sini dah tamat. No farewell. No tears.

Good bye SK Cempedak!

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience